تعامل مدرس و دانشجو در کارگاه طراحی معماری : (تفکر انتقادی مدرس و تفکر خلاق دانشجو)

بیش از نیم قرن از آموزش معماریدر ایران می­گذرد و طی این دوران همواره در سرفصل دوره­های مختلف، دروس طراحی معماری یکی از مهم­ترین دروس در زمینة آموزش معماری امروز ایران به­شمار می­آمده است.در روند عمومی آموزش این دروس، آموزش و درک مفاهیم بر اساس رابطه استاد و شاگردی شکل گرفته است که در آن دانشجو با قوه خلاق خود به دنبال ایده­یابی و مدرس با دیدگاهی نقادانه به پردازش و ارزیابی ایده می­پردازند. برخی از دانشجویان از این روش آموزش گله­مند هستند و می­گویند که مدرسان فقط از کارهای آنها ایراد می­گیرند وتصور می­کنند که این نوع آموزش مانع خلاقیت آنهاست. از طرف دیگر، به­نظر می­رسد که در واقعیت این مشکل در عملکرد برخی از مدرسان وجود دارد. در این مطالعه تلاش شده است تا چارچوب علمی برای بررسی نحوه ارزیابی نقادانه مدرس و یافتن وجوه مثبت و منفی آن در خصوص تفکر خلاق دانشجو ارائه شود. در سالهای اخیر، تفکر به­عنوان موضوعی اصلی مورد توجه اندیشمندان مختلف، به­خصوص روانشناسان شناختی، قرار گرفته است. از این رو، نظریه­های در حوزه روانشناسی شناختی به­عنوان مبنای مناسبی در این تحقیق در نظر گرفته شده است. نتایج بررسی­، به منظور استفاده آگاهانه از روش نقد، وجوه تفکر انتقادی مدرس و تأثیر آن بر تفکر خلاق دانشجو را نشان می­دهد.